جاده زندگی

این روزها همه جا از زیاد شدن سرعت زندگی حرف می زنند ،تفاوت میان سبک زندگی انسان مدرن با نسل های گذشته همیشه به این قضاوت می رسد که ادم ها امروزه با ارامش کمتری زندگی می کنند،هر نسلی با نگاه  سرزنش امیزی نسل های بعدی  را نگاه می کند و از دوران خودشان به  اسم دوره ی طلایی یاد می کنند ،هر چند رفاه انسان در زندگی به نسبت گذشته رو به بهبود بوده و هست .

تعریف ارامش در زندگی شاید یکی از چالش های بشردیروز و امروز است ولی نوع نگاه انسان امروزی تعریف جدیدی از ارامش را ارائه می دهد ،با این که این تعریف از ارامش جای نقد و تحلیل زیادی دارد ولی به نوعی همه ی ما درگیر ان شدیم و به ان عادت کردیم .

به نظرم ارامش یک احساس درونی هست و شاید در میان انبوهی از فریاد و هیاهو بتوان به ان  رسید و شاید در سکون و سکوت مطلق هم فرسنگ ها از ارامش دور بود .

در مسیر جاده زندگی این فراز و نشیب ها هستند که زیبایی جاده را به ما نشان می دهند ، شاید توی یک دوره زمانی صد ساله از کودکی که همین لحظه متولد شده تا سالمندترین ادمی که روی این کره خاکی زندگیش را می گذراند از این دنیا خواهند رفت، ولی به قول مارکز شاید حسرت واقعی را ان روزی می خوریم که ببینیم به اندازه سن و سالمان زندگی نکرده باشیم...

متاسفانه نام عکاس این تصویر انتخابی برای مطلبم را نمی دانستم تا ذکر کنم.