چهارشنبه، شهریور ۱۹، ۱۳۹۳

یک لحظه

دیروز  اتفاقی این عکس را گرفتم،درختانی که  رو به اسمان در حرکت هستند،یاد این شعر به یاد ماندنی سهراب سپهری افتادم .

«هر کجا هستم باشم            اسمان مال من است    پنجره ،فکر، هوا،عشق، زمین مال من است 

چه اهمیت دارد       گاه اگر می رویند قارچ های غربت ...»



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر