«ساعت ها»

تاریخچه ی همراهی «ساعت ها» این عقربه های همیشه دوان با انسان ها به نظرم به هزاران سال قبل بر می گردد،از ساعت های ابی و افتابی گرفته تا ساعت شنی،ساعت عقربه ای و ساعت هوشمند.

تقسیم بندی گذر زمان به دقیقه ها و ثانیه هایی که حضوری عجیب در زندگی انسان مدرن پیدا کرده،ساعت دیواری،ساعت مچی،ساعت گوشی های همراه،ساعت نوار پایینی ویندوز،ساعت ها همه جا هستند.

چه ساعت هایی که از یاد برده ایم،چه ساعت هایی که تبدیل به خاطره های شیرین یا تلخ شدند،ساعت های انتظار،ساعت حرکت یک سفر،ساعت شروع سانس یک فیلم،ساعت باز و بسته شدن کسب و کارها،ساعت طلوع و غروب خورشید،ساعت یک ملاقات،ساعت های کلاس،ساعت های زنگ تفریح مدرسه،ساعت ها و دوباره ساعت ها.

ولی بین این ساعت ها به نظرم همیشه زمان های  گمشده ای هم وجود داشت،ساعت های گمشده ای که میان چرخ دنده های دقیق عقربه ها هرگز وقتی برای ان ها پیدا نشد،ساعت هایی که هنوز هم بین  تکرار دقیقه ها،مجال کمتری برای« اتفاق»پیدا می کنند.

به یاد یکی از اثار  سالوادور دالی افتادم،ساعتی که به ارامی در حال اب شدن است،به رویدادها و وقایع فکر می کنم و دوباره به ساعت «دالی» نگاه می کنم.

ساعت ها می روند و دوباره برمی گردند،رویدادها شاید در چرخش عقربه ها به ظاهر تکرار شوند ولی ساعت ها هرگز تکراری نیستند.