بدون
تردید همه تیم ملی فوتبال کشورشان را دوست دارند،سالهاست بزرگترین دغدغه ی فوتبالی مردم سرزمین من راهیابی تیم ملی به جام جهانی فوتبال است ،گاهی راه پیدا نکردیم و زمانی هم با هزار زحمت و با جان به لب رسیدن راهی جام جهانی فوتبال شدیم تا کنار بزرگان فوتبال دنیا باشیم ،هر چند رویای رفتن به جام جهانی فقط برای حضور هست و هرگز رویای رفتن به مراحل نهایی و صد البته گرفتن جام به ذهن هیچ فرد فوتبالی و غیر فوتبالی در ایران خطور نمی کند.
بازی خوب و قابل تقدیر تیم ملی فوتبال ایران مقابل ارژانتین با شکست مواجه شد ،تیم ملی بعد از دو بازی در گروه خودش هنوز گلی به ثمر نرسانده و در مجموع با کسب یک امتیاز شانس چندانی برای صعود به مراحل بعدی را ندارد ،بعید به نظر می رسد بازی بعدی این تیم با بوسنی هم به صعود این تیم کمک کند ولی در مجموع ستایش های زیادی از هر سو دیده می شود.
من تیم ملی فوتبال کشورم را دوست دارم و از این که با وجود بازی خوب مقابل ارژانتین شکست خوردیم متاسف شدم ولی نکته ی بامزه برایم این بود که طبق یک عادت ناپسند اجتماعی ،بیشتر افراد تلاش دارند قواعد بازی را نادیده بگیرند و مثل همیشه با نادیده گرفتن ضعف ها و مشکلات با این موضوع احساسی برخورد کنند ،داور در بازی های زیادی ممکن است دچار خطا شود و گل های زیادی در دقایق پایانی به ثمر می نشیند ولی ما در نهایت بازی را باخته ایم و باید این را با چشمانی باز ببینیم تا شاید با برنامه ریزی های بهتر فقط دلخوش بازی خوب و شکست غرور افرین نباشیم.
تیم محبوب اسپانیا هم در کمال ناباوری با نتایج وحشتناکی از گردونه مسابقات حذف شد ،نوع برخورد و برنامه ریزی های راهبردی باعث برگشت و جهش تیم های شکست خورده می شود به شرطی که این تیم ها از سقف پرشی که داشته اند خوشحال و شادان نباشند .
فضایی که از دیشب بر فوتبال ایران حاکم شده باعث خواهد شد نقد منطقی به ساختار فوتبال دوباره دستخوش حاشیه های همیشگی شود ،سرمربی می رود و سرمربی دیگری جایگزین او خواهد شد زیر ساخت های لیگ برتر و باشگاهی باز روی همان پاشنه می چرخد و تعریف جدیدی از غرور ملی با وجود شکست و عدم صعود به وجود می اید .
فوتبال قواعد بازی خودش را دارد و همه سالهاست به ان احترام می گذارند ،کاش ما هم باور می کردیم مردمانی هستیم که شایستگی راهیابی به مراحل بالاتر در جام جهانی را داریم ،کاش ما هم مفهوم شکست در یک بازی فوتبال را درک می کردیم و ان را می پذیرفتیم تا توانمان را بالا ببریم .
کاش به هر بهانه ای فقط به دنبال شادی و پایکوبی نباشیم ،گاهی هم باید غمگین شد ،افسوس خورد تا باز با سهل انگاری و با نگاهی تفننی اینده فوتبال این سرزمین را تباه نکنیم.
