درنای کاغذی Paper Crane

این روزها خبرهای مربوط به  هفتادمین سالگرد بمباران اتمی هیروشیمای ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم خاطره ی داستان واقعی ساداکو را به ذهنم اورد .

ساداکو دختربچه ای که به خاطر تشعشعات هسته ای دچار بیماری شده بود  و  ان زمان در بیمارستانی که بستری می شود شروع به ساخت درنای کاغذی می کند،درناهایی که طبق یک باور سنتی ژاپن در صورتی که به هزار عدد برسند، باعث سلامتی بیمار خواهند شد و ساداکو امیدوارانه شروع به درست کردن درنای کاغذی می کند .

درناهایی که نمادی از صلح و دوستی می شوند و هر چند ساداکو را از مرگ نجات نمی دهند ولی نگاه مثبت او را به یادگار می گذارند.

میان ان همه هیاهوی جنگ جهانی دوم ،ان چه باقی ماند درناهای کاغذی ساداکو هستند که هنوز هم به اهمیت ارج گذاشتن به جایگاه انسان و دوستی تاکید می کند.

کتاب ساداکو و هزار درنای کاغذی بر اساس داستان واقعی این ماجرا توسط eleanor coerr در سال ۱۹۷۷نوشته شد.

متاسفانه نام عکاس این تصویر ی که برای مطلبم انتخاب کردم را نمی دانستم تا ذکر کنم.